Het is inmiddels al meer dan acht jaar geleden dat ik deze bijzondere vrouw leerde kennen. Ze schreef mij voor onze eerste sessie: “…..Het zal je vast niet verbazen…ook ik ben een vrouw met een beschadigd verleden…maar ik ben op weg vooruit. Samen met mijn partner,die mij ondersteund,met mij meeloopt..en vooral heel veel van mij houd..probeer ik me een beetje weer een normale vrouw te voelen..mijn sexualiteit te ontdekken, te groeien in vertrouwen…..”.Haar partner gaf haar de nodige steun, een anker voor haar herstel.
Al na een kwartier op de massagetafel was er een sterke verbinding tussen ons, iets dat alleen maar sterker werd in de loop der tijd. Na die eerste sessie schreef ze mij: “…..Er is zoveel wat ik zou willen zeggen, maar dat kan ik nu nog niet. Er is nog te veel verwarring..nachtmerries en onrust. Wat ik wel weet..het was goed. Ik kom er nog zeker op terug, ook op je fijne mail, alsof je dwars door mij heen gekeken hebt. Jou warmte en bescherming die heb ik bewaard vanbinnen, alles heb ik in een doosje gestopt, sorry voor de woordspeling… kan het nu nog niet uitpakken…komt wel…..”
Fast-forward naar een paar jaar later. Deze sessie voelde ik dat iets bijzonders zou gebeuren. Ik had nooit kunnen vermoeden hoe speciaal. De massagetafel werd het absolute middelpunt van ons universum. De volgende dag ontving ik een mail van haar:
Lieve lieve Bernard,
Ik moest even de tijd nemen, even afstand nemen en nu kan ik pas weer praten.. woorden geven .. te vertellen.
Dankbaar ben ik, voor wat je heb gemaakt, neergezet….een veilig nest gevuld met warmte, liefde en respect… ruimte om te gaan waar ik nog nooit geweest ben. Stille verlangens altijd wel gehad, meegedragen in mijn leven… een ontmoeting met mijzelf…. met iets wat ik al zolang verloren heb en nooit zo goed gekend heb…..
Dansen zo voelde het… dansen op jouw vingers… samen een ritme zoeken.. in volledige veiligheid en geborgenheid… dat kende ik niet.
En ik heb gedanst… voor het eerst… als kind… gedanst door de velden.. gerend door het hoge gras… zo vrij .. los van alles.. de wind door mijn haren, zo vrij en onbezorgd… je was er gewoon en liet me genieten.. je bleef bij me de hele weg… ik was niet meer alleen.. je hield mij vast en liet me rennen… richting de warmte… naar de zon.
Dit is iets wat je misschien nooit meer mee maakt.. voor mij een hele bijzondere ervaring… heeft me meer dan diep geraakt… onvoorstelbaar , ongelofelijk..
Heeft een deur op een kier gezet… waarvan ik dacht dat die er niet meer was… hoe waardevol is dat?
Ik had me niemand anders kunnen wensen dan jij… om dit te mogen ontdekken.., ervaren…. blij dat je bij me was…. dat we dit samen konden doen.
Met heel veel liefde, diep respect.. en dank.
Dank je wel, lieve X, voor het vertrouwen dat je in al die jaren in mij hebt gehad, voor je kwetsbaarheid, en voor het delen van deze bijzondere ervaring.
(X is natuurlijk maar een letter waarachter ik haar identiteit verberg. Voor wie het mocht interesseren: ze is rond de 50, komt uit het midden van Nederland.)