Deze mail ontving ik van een jonge vrouw na een heel intensieve yonitherapie-sessie. De twee voorafgaande sessies waren vooral in het teken van elkaar leren kennen, vertrouwen opbouwen. En dan de derde sessie: alles valt op z’n plaats, het wederzijds respect en vertrouwen in elkaar is er en dan….. lees haar ervaring:
Lieve Bernard,
Wow, zo bijzonder weer onze sessie gisteren.
Vlotte ontspanning en genieten, en dan boem… blokkage, remming… crash…
Fijn dat ik het vertrouwen voelde om te crashen, dat is weer ’n compliment naar jou: hoe goed ik me op m’n gemak voel, veilig en geborgen, om me te laten gaan, … ik heb altijd geleerd om me sterk te houden, m’n kwetsbare kant niet te tonen, dat was niet veilig. Als we vroeger huilden, van onbegrip, frustratie, pijn – zowel fysiek als emotioneel, werd m’n vader alleen maar kwader, de slagen of schoppen harder, het roepen en tieren luider,…. het was veiliger om alles binnen te houden, geen kik te geven….Op dezelfde manier was het veiliger om geen enkele emotie of voorkeur te tonen, veiliger om niet mezelf te zijn – maar zo onopgemerkt mogelijk, ’n klein stil grijs muisje…
- Zoveel tranen gisteren, zoveel pijn en verdriet, dat zich had vastgezet in mijn lijf;
- tranen voor alle keren dat ik niet belangrijk was, dat mijn gevoel niet telde, dat ik niet meetelde, dat ik niet gezien, gehoord, gevoeld werd
- tranen voor het gebrek aan interesse, inleving, begrip, waardering,
- tranen voor alle kritiek, verwijten,
- tranen voor zovele jaren dat ik niet mezelf mocht zijn, kon zijn,… de kracht niet had om voor mezelf op te komen
- tranen voor de keren dat ik m’n moeder probeerde te beschermen, maar niet kon, terwijl zij ons had moeten beschermen en niet ik haar
- tranen voor alle fysieke en emotionele mishandeling, voor alles wat mij zovele jaren ontzegd is, voor alle conditioneringen die mij beperkt hebben, voor het erbarmelijke voorbeeldgedrag op zoveel vlakken
Terwijl ik dit schrijf lopen de tranen weer over m’n wangen
Ik heb al zoveel laten gaan de laatste jaren, en het blijft nog komen. ik ben weer ’n stapje verder, maar het is er nog niet allemaal uit er is weer ’n laagje af, maar ik zit nog niet bij de kern
Dank je wel voor je liefdevolle en tedere aanpak, gewoon er voor me zijn, me vastpakken, wiegen,… zonder vragen, zonder sussen, Elke keer als ik even iets bedaarde en je zachtjes op mijn onderbuik of onderrug duwde, leek het alsof je me ’n zetje gaf, ’n duwtje in de rug, om verder te gaan, alles er uit te laten komen
Ik heb wel degelijk het gevoel dat ik zaken heb losgelaten, dat ik weer ’n drempel over ben, remmingen heb laten gaan, en daarna opnieuw genieten, opnieuw en opnieuw, weer ’n beetje verder, intenser, vrijer. Ik ben zo blij en dankbaar dat ik de stap heb gezet om ’n afspraak met je te maken, deze aanpak gekozen heb. Fysieke intimiteit is zo’n belangrijk element dat ik op orde wil krijgen, waar ik vertrouwen wil opbouwen, waar ik zaken wil oplossen en vrij zijn
En na de sessie gisteren, ben ik nog meer van overtuigd van deze aanpak. Door analyse en gesprek(stherapie) raak je tot op ’n bepaald punt, kunnen zaken (beredeneerd) ’n plaats krijgen, maar de fysieke consequenties, de remmingen die zich in m’n lijf hebben vastgezet, worden daarmee niet automatisch opgelost. Om die op te lossen moet je in ’n situatie zijn waar je met die remmingen geconfronteerd wordt, en die veilig genoeg is om ze onder ogen te zien en los te laten, (ipv dicht te klappen of te verbijten).
En ja, nogmaals, dit is wel degelijk therapie, alhoewel onconventioneel voor velen.
Lieve Bernard, dank je, dank je, dank je, voor je lieve steun, inlevingsvermogen, geduld, begrip, tederheid, aandacht, gevoeligheid, …
En dan, weken en weken later, een volgende sessie die voortbouwt op hetgeen er gebeurd was. De basis van vertrouwen gelegd in mij én ook in zichzelf. Al vanaf de eerste minuut voelde ik dat we die dag grote dingen zouden kunnen bereiken. En zoals gebruikelijk, zonder vast plan en meegaan van wat er zich op dat moment aanbood, bereikten we we prachtige dingen. Onmogelijk om hier uit te leggen en eigenlijk is dat niet zo belangrijk.
Wat wél belangrijk is wat zij zélf schreef over haar ervaringen van die avond:
Lieve Bernard,
Nogmaals ongelooflijk bedankt voor de onvergetelijke sessie afgelopen zondag!
Ik heb ’t gevoel dat ik weer ’n groot hoofdstuk heb afgesloten, ’n aantal koorden heb doorgesneden, ’n zware ballast heb achtergelaten,…
Het voelt als loslaten, zo bevrijdend – wow!
Ik had ’n paar maanden geleden niet kunnen bevroedden dat dit mogelijk was, dat ik me zo zou kunnen voelen.
Toen ik de eerste keer bij je kwam, dacht ik dat ik frigide was, me niet kon openen,… ik geloofde bijna dat ’t aan mij lag..
Nu weet ik beter, godzijdank.
Wat ’n bevrijding, wat ’n opluchting.
Meerdere orgasmen op ’n middag, zonder moeite, zo ontspannen, wow!
Ik heb passie in mij, ik ben passie!
Wat ’n doorbraak, op zo’n korte tijd.
Ik heb ’t gevoel dat mijn wereldbeeld geshift is, ’n wonder.
Ik had me niet kunnen voorstellen dat dit mogelijk was, maar net zo weinig hoeveel dit lijkt te betekenen voor mijn zelfvertrouwen en hoeveel voor ’t afscheid nemen van het verleden.
Ik heb ’t gevoel dat de druk, beperking, “vloek”, die op me rustte van vroeger, opgeheven is… Dat de invloed van m’n vader op wie ik was doorbroken is…
Samen met de 1e keer echt klaarkomen, heb ik losgelaten, druk & spanning uit m’n lijf gelaten, van mij laten horen, mijn eigen stem,… mijn grenzen doorbroken, verlegd, mijzelf toegelaten om te genieten!
Mij geuit…
En ook gebroken met de relatie met X, gebroken met wie ik toen nog was, ingezien dat ’t niet aan mij lag…
En de orgasmen daarna waren ’n bevestiging, ’n bestendiging van mijn nieuw gevonden zelf,… puur genieten, aangenaam verrast over mezelf…
Ik ben ’n nieuwe fase ingegaan, vroeger is voorbij!
Het gevoel van gelukkig zijn dat ik zondagavond had wil ik vasthouden, nemen als referentie voor geluk dat voelt als vrijheid, vol (zelf-) vertrouwen, dankbaarheid, hoopvol,…
Het was ook zo fijn hoe je zaken mee op ’n rijtje zette voor & met me, je wijze woorden en advies, op momenten dat ik soms bijna overweldigd was door wat ik voelde en beleefde;
- Ik heb mijzelf nu ontdekt en geherdefinieerd als:
- ’n passionele vrouw,
- die aangeeft wat ze wilt, en wat ze niet wilt,
- die er bewust voor kiest om zich open te stellen,
- in situaties waar ik me gerespecteerd, gewaardeerd, bemind, veilig & geborgen voel,
- die enorm kan genieten en ontspannen (heel goed is in het “ik-voel-mij-ongelooflijk-goed-kijken ;-),
- niet bang is om haar gevoelens te uiten
- ’n sterke vrouw!
Maar ook de symbolische betekenis van wat er gebeurde, wat ik over mezelf leerde, het loslaten van en breken met het verleden, mezelf zien als ’n cadeau voor ’n man, iets dat iemand moet verdienen en waarderen…
Het was zo ontspannen, veilig, vertrouwd,…
Ik denk dat ik nog niet volledig kan inschatten wat deze ervaring en nieuwe inzichten zullen betekenen, welk ’n wending ze zullen geven in m’n leven,…
Ik ben zo blij & dankbaar dat ik hiermee aan de slag ben gegaan, dat ik professionele hulp heb gezocht (bij jou), dat ik mij niet heb neergelegd bij de conditioneringen, definities en beperkingen van het verleden, maar ze onder de loep genomen heb en overwonnen!
Bernard, je bent ’n man uit duizend! Dank je wel dat je dit doet – dat je beseft wat ’n verschil dit maakt.
En dank je wel aan je vrouw, dat zij toestaat hoe je andere vrouwen helpt op zo’n intiem vlak – dat is klasse.