Vaginisme hoort in de eerste plaats thuis in de spreekkamer van je huisarts en/of seksuoloog. YoniTherapie kan aanvullend zijn. Jij en ik overleggen altijd wat het beste voor jou is. Samen zoeken we naar oorzaken. YoniTherapie kan bij vaginisme een uitstekende manier zijn om (weer) met je lichaam om te gaan. In de praktijk blijkt dat vaginisme, zeker als je wat ik noem een ‘beschadigde vrouw’ bent, door YoniTherapie behandeld kan worden. Juist omdat het – vaak beschadigde – stukje van je lichaam met veel respect, tederheid en heel veel geduld behandeld wordt en ‘nee’ of ‘stop’ ook onmiddellijk resultaat heeft, herstelt dit het vertrouwen in je eigen lichaam. Ik ben getuige ben geweest van hele mooie situaties waarbij we vaginisme overwonnen hebben. Vaak boeken we samen resultaten in één of twee sessies, soms is er meer voor nodig.
[divider style=”solid” top=”30″ bottom=”30″]
Greetje is een lieve jonge meid van 26. Ze wordt gekweld door een hardnekkige vorm van vaginisme. Behandelingen bij de seksuologe heeft maar weinig resultaat. Zelfs het inbrengen van een tampon lukt niet. Een psychologe (die zelf al een yonitherapie-sessie gedaan heeft) komt samen met haar naar de afspraak bij mij. Gewoontegetrouw begin ik met een babbeltje met haar. Ze vertelt over haar jonge jaren en over de verkrachting door de vriend van haar broer op haar 17e. Sindsdien sluit ze zich af, gaat nauwelijks nog uit met leeftijdgenoten en vereenzaamt duidelijk op haar appartementje. Werken en boodschappen doen zijn de enige redenen om haar huis te verlaten. Ze is bang. Ze laat ook geen enkele man toe in haar leven. Ze is bang om buiten te komen. Gelukkig heeft de psychologe samen met haar dit deel van het verhaal al aangepakt. Ze leert inmiddels om langzaamaan terug naar buiten te gaan. Het gaat beter maar nog steeds heeft ze intens bange momenten. De aanwezigheid van haar psychologe maakt dat ze durft, ze is duidelijk goed ingelicht wat haar te wachten staat. Maar als haar yoni aan de beurt is slaat de paniek even toe. Maar merkt ze ook dat haar “nee” onmiddellijk betekent dat ik stop. En als ze met haar hand naar mijn hand komt om me weg te duwen, merkte ze dat mijn hand al aan het weggaan is. Ze kijkt me aan, zich realiserende dat ik doe wat ze zegt. Nee is nee, stop is stop. Geen aarzeling maar onmiddellijk. Twee uur later, ik voel al dat er mooie dingen aan het gebeuren zijn, gaat ze plots half rechtop zitten en kijkt met een ongelofelijke blik naar haar yoni en zegt met verbazing in haar stem ” ik voel dat ik open ga!!!!” en ziet dat mijn vinger heel langzaam, teder en voorzichtig, in haar glijdt. Er volgen massa’s tranen en een hoop geknuffel met ons drieën. De conclusie van de psychologe is dat ze duidelijk de tederheid, de aandacht, het gebrek aan gevaar, het respect en de liefde voelde waarmee ze behandeld werd. Sessies later, ze komt nu alleen, gebeuren er nog veel mooie dingen. Ondertussen weet ik dat ze een leuke man heeft leren kennen, seks is nog niet aan de orde maar écht bang dat het niet zal gaan is ze niet meer….. nog maar een klein beetje…..
Update januari 2016: vriendje is er nog steeds, een leuk hecht koppel en… seks is geen enkel probleem meer voor haar. Sleutel: geduld van haar vriend, het élke keer vragen of ze wil vrijen (of meer), respect en een volledige dosis liefde voor elkaar.