Het gaat niet altijd van een leien dakje….. Enkele weken geleden, na veel heen en weer ge-mail, kwam Annemarie voor een Full-Yoni massage. Ze had het vooral moeilijk met haar “zin in sex”, vond haar lijf niet aantrekkelijk, “voelde niets meer” enz. Het contact per email was leuk, open, ze vertelde heel veel over haarzelf zodat ik al een vrij goed beeld van haar ‘probleem’ had.
Toen ze binnenkwam leek alles ok, maar al snel werd duidelijk dat er iets aan de hand was. Na wat gepraat bleek dat ik niet het type was dat aan haar lijf mocht zitten, laat staan een yonimassage mocht geven. Ze had het moeilijk dat duidelijk te maken, ik heb haar toen direct gevraagd wat er was en of ze zich op haar gemak voelde. Nee dus. We hebben dan maar ons boeltje gepakt zoals dat heet en zijn een paar straten verder in een lunchroom een kop koffie gaan drinken.
Toen ze het verteld had werd ze rustig. Ze was bang dat ik kwaad zou worden of zo. Natuurlijk niet, je gaat je toch niet tegen je zin laten masseren, laat staan een yonimassage doen! Het is een heel leuk gesprek geworden bij een bakje koffie. Ze heeft me toen verteld waarom ze het plots niet meer zag zitten. Haar verhaal was verbijsterend en ik kon haar goed begrijpen.
Enkele dagen geleden heeft ze teruggebeld, ze gaat toch komen (denkt ze) voor een ‘gewone’ massage. Ze wil wel, maar ze heeft zoveel te verwerken. We mailen van tijd tot tijd nog steeds. Benieuwd hoe het afloopt….
Inmiddels, bijna een jaar later, is ze toch geweest. Voor een yonitherapie. Moeilijk begin maar gaandeweg werd het beter en beter. Al met al, zoals ze zegt, toch een succes en ze gaat zéker terugkomen.