Diana is nét 30 geworden als ze voor de eerste keer voor een yonimassage komt. We hebben al een tijdje via msn, mail en gsm contact met elkaar gehad voordat ze haar demonen overwinnen komt. We hebben al genoeg gepraat om te weten wat er aan de hand is. Diana heeft een verleden in de prostitutie waar ze aanbeland is door toedoen van een vriend waar ze smoorverliefd op was.
Een klassiek verhaal bijna: jong, nét 20. Ze werkt op een bank en in het weekend gaat ze met haar vriendinnen uit. Komt een leuke vent tegen waar ze veel plezier mee maakt, mee uitgaat, leuke kleine presentjes van krijgt enz. Haar vriendinnen zijn allemaal jaloers op haar.
Wat ze niet weten is dat hij Diana langzaam maar zeker in een geheel ander milieu brengt. Stevige feestjes, veel champagne, drugs. Het lijkt allemaal een mooie droom, ze heeft een leuke man, feest er op los. Ze stopt haar job. Langzaam maar zeker begint ze af te glijden van het ‘proberen’ van drugs naar het regelmatig gebruiken ervan. Ze beland al na korte tijd bij cocaïne. En van het moment dat ze afhankelijk van de drugs breekt hij met haar. Ze panikeert: haar vriend weg en hoe kan ze aan drugs komen…. Geen job meer. Ze weet niet wat er gebeurd is en smeekt hem om terug te komen. Korte tijd later doet ze haar eerste escort-job, weet zo het geld voor haar appartement en de drugs te verdienen. Natuurlijk gaat het merendeel van het geld dat ze verdient naar haar ‘vriend’ en het escortbureau. Ze is de ’ster’ van escortbureau, de duurst betaalde vrouw. Ze is mooi, jong, heeft een goed figuur en valt bij de meeste klanten zeer in de smaak. Ze maakt verschrikkelijke dingen mee en relatief goede. Glijdt verder af, wordt mishandeld als ze niet doet wat van haar verwacht wordt, krijgt geen geld dus geen drugs. Ze kan niet anders dan doen wat ze moet doen, ze overleeft als in een waas. Verkracht door een bende mannen als ’straf’, geslagen….
Als ze met behulp van een oude vriend het milieu weet te ontvluchten moet ze een moeilijke periode door om haar afhankelijkheid van drugs te boven te komen. Ze heeft bijna een jaar nodig om weer ‘de oude’ Diana te worden. Ze lacht weer, heeft nieuw werk, geen partner maar haar goede vriend die haar blijft helpen en steunen zonder iets van haar terug te vragen. Langzaam beseft ze hoeveel geluk ze gehad heeft. Ze is verhuisd naar een andere stad waar niemand haar kent. Haar oude milieu laat haar met rust….. Ondanks haar sterk karakter en ondanks de hulp van haar vriend, haar huisdokter en een psycholoog is ze dat stukje van haar verleden nooit te boven gekomen, ze kan ‘ermee leven’ zoals dat heet, maar ze is beschadigd. Aanrakingen van andere mensen doen haar schrikken, iemand die een beetje te dicht bij haar komt kan haar in paniek brengen. Pas na een jaar of drie kan ze weer gewoon functioneren.
En dan komt ze via een vriendin terecht op deze site, leest en leest en mailt. We starten een ‘gesprek’ van een paar maanden waarin ze langzaam maar zeker zich veilig begint te voelen en haar story vertelt. Ze zoekt naar een manier om weer vrede te sluiten met haar lijf. Dat lijf dat tegenwerkt.. In relaties niet goed functioneert, seks blijft bekijken als haar oude ‘job’. Ze kan er niet van loskomen. Kleine dingen slingeren haar regelrecht terug naar de angsten die ze heeft, ook weet ze die aardig te verbergen. Ze geniet niet en bekijkt het allemaal alsof ze er buiten staat. Dat ene deeltje van haar lijf staat zo ver van haar, ze heeft er geen gevoelens bij, eigenlijk heeft ze een soort (veel) haat en (zeer weinig) liefde verhouding mee. Ze vertelt en vertelt, en stukjes bij beetjes winnen we elkaar’s vertrouwen. Ze gaat komen.
Als ze er is blijkt het meteen te klikken. We zijn blij elkaar te zien na al die correspondentie. Foto’s zeggen zo weinig. We hebben afgesproken dat we er een extra lange sessie van gaan maken, allerlei massagedingen en veel pauzes, praten, vooral stap voor stap. Het is een uur of vijf ’s middags als we er aan beginnen en ze zal pas om een uur of half twaalf ’s nachts vertrekken.
De ervaring is prachtig. Ze begint vrij afstandelijk, uit bescherming, kleed zich snel uit, bijna routineus. ‘Ik voel me als bij een klant’ zegt ze. Als ze op de massagetafel ligt, onder een grote handdoek, praten we daar over. Ze maakt duidelijk dat ze zich heel onzeker en bang voelt, ondanks de goede voorbereiding die we samen gedaan hebben. We beginnen te praten over mannen en vrouwen, over ingebakken instincten en gewoonten, vooroordelen en onbegrip. Ze kalmeert wat, ontspant langzaam. Langzaam beginnen de eerste aanrakingen. Ik voel dat ze verstijft. Zachtjes ga ik door, masseer haar voeten, haar handen. Alles gaat zoals we besproken hebben. Ze zegt dat ze veel gespannener is dan ze verwachtte. Dat ze het moeilijk heeft om hier naakt te zijn, dat ze wil geloven dat ze veilig is, maar dat ondanks dat ze bang is. We beginnen… Langzaam voel ik haar ontspannen. We praten veel, halen stukjes conversatie op uit eerdere email-discussies. We lachen en hebben plezier over bepaalde toestanden toen ze pas contact met mij opnam. Tussendoor drinken we thee en zitten beide op de massagebank met elkaar te praten. Als ik haar op een bepaald moment zeg dat we wat gaan masseren zie ik wat schrik in haar ogen. Ze weet dat ze nu langzaam maar zeker naar de yonimassage gaat en haar angst komt weer op. We wisten dat van tevoren, maar ze is bang, ze wil wel, maar is gewoon bang, ze beeft. Bang om in een situatie te stappen waarin een ander de zaken controleert, ze zich moet overgeven aan een ander, een man (!). Niet bepaald iets waar ze het gemakkelijk mee heeft.
De massage brengt haar langzaam tot rust. We hebben afgesproken haar yoni even met rust te laten tot ze zelf aangeeft dat ze durft of er klaar voor is. De massage van haar rug en benen vindt ze heerlijk, ze aarzelt een ogenblik als ze zich moet omdraaien. De massage van haar voorzijde gaat goed tot ook haar borsten aan de beurt zijn en haar buik. Ze huilt tranen met tuiten maar geeft met de afgesproken signaaltjes aan dat ik mag doorgaan. Ze vertelt snikkend dingen die ik liever nooit wil horen, maar ze moet dingen van zich afpraten. We pauzeren even, praten. Ze vertelt zachtjes wat ze meegemaakt heeft, ze bibbert en snikt. Ze zegt dat ze voor mij de deur in haar muur om zich heen op een kier heeft gezet. Beeldspraak als in onze mails. En dat ik mag verder komen, maar voorzichtig met haar moet zijn.
Het yonimassage deel, dat we tevoren al ettelijke keren besproken hebben, ligt voor haar en ze geeft aan dat het goed is. Heel behoedzaam, langzaam en teder moet ik millimeter voor millimeter ‘terrein’ winnen. Ze geeft doorlopend met signaaltjes aan dat ze de situatie aankan. Het gaat moeilijk voor haar. Ze huilt vaak en soms heeft ze onbedaarlijke lachbuien, ze is kwaad en rustig, allerlei heftige emoties. Ik mag een stapje verder en samen hebben we gedurende bijna twee uur een zeer intense ervaring. Ze is vaak heel emotioneel, gespannen en de tranen zijn nooit ver weg. Soms vertelt ze plotseling een anekdote, van heel leuke tot in- en intrieste. Soms pauzeren we omdat het allemaal teveel wordt en zitten dan te praten of slaat ze haar armen om mij heen en zijn we alleen maar stil in onze vriendschappelijke maar intense omarming.
Als de sessie het einde nadert (ze moet nog met de laatste bus mee) evalueren we het samen. Ze is niet meer zo gespannen, ziet er mooi en blij uit, vertelt dat ze zo blij is dat ze toch gekomen is. Dat ze terug wil komen en verder gaan waar we gebleven zijn. We nemen afscheid als twee dikke vrienden.
Naderhand mailen en bellen we nog veel keren. Ze komt ook nog een tweetal keren daarna en is inmiddels ver genoeg geëvolueerd dat ze ook in seks al meer afstand kan nemen van het verleden, meer dingen kan ervaren en ze is op weg om vrede te sluiten met haar lijf, haar yoni. Ze heeft nog een lange weg voor zich maar gaat er heel bewust mee om, ervaart en bouwt aan zichzelf, de oude Diana in een nieuwe verpakking. We praten ook gemakkelijker over haar verleden, de angst en huilbuien zijn veel minder. We praten honderduit over mannen (en vrouwen), over hoe die in elkaar zitten, waarom we elkaar niet snappen. Waarom mannen dingen met vrouwen doen zoals haar zelf overkomen is. Waarom, en dat is haar grote vraag, meiden zoals zij in dergelijke situaties terechtkomen. Ze begint te beseffen dat ik niet meer ben geweest dan een hulpmiddel om zelf écht te leren omgaan met zichzelf, verleden incluis. We hebben elkaar ook beloofd dat we tot aan het einde van de (haar) rit gaan, tot ze er écht mee kan leven, alles een plaats heeft kunnen geven.Inmiddels heeft ze ook een collegaatje van vroeger met mij in contact gebracht, en ze beloofde haar de eerste keer gewoon mee te komen omdat ook zij, begrijpelijk, vol met angsten zit als het over mannen gaat.